Ken je het? De film Groundhogday met Bill Muray en Andie MacDowell. Een fout film en tegelijkertijd een klassieker uit 1993. Als je de film niet kent, dan even in een notendop. Nu ik het zo schrijft merk ik pas hoe suf het is. Het gaat over bosmarmottendag. En wel de dag waarop ze ontwaken na de winterslaap. De hoofdpersoon ontwaakt ook elke tijdens de film. Hij wordt dag-na-dag wakker en het is dezelfde dag, Groundhogday! Dag-na-dag hetzelfde liedje. Super grappig in de film om te zien dat de hoofdrolspeler op een gegeven moment bij zichzelf afvraagt of hij gek is geworden, elke dag lijkt hetzelfde! Veel dagen op rij trapt hij in dezelfde valkuil. Pas als hij het systeem door heeft en op de juiste manier het liefje heeft gewonnen, want het is een ‘Romcom’, is de ‘vloek’ van Groundhogday verbroken.  

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar het heeft voor mij een tijd geduurd voordat ik door had dat ik in mijn eigen Groundhogday speelde. Tijdens mijn jaren als tiener en twintiger had er niet zo’n last van. Er was zoveel variatie en doelen te behalen, dingen te ontdekken dat het niet voelde als een Groundhogday.  Toen mijn vriendin en ik eenmaal een vaste baan hadden, een huis hadden gekocht, vervolgens opgeknapt, huisdieren in ons leven hadden toegelaten en plannen hadden om te gaan trouwen begon er een langzame Groundhogday te ontstaan. De dagen begonnen steeds meer op elkaar te lijken. De weken, maanden en jaren vlogen voorbij. Waar was die tijd gebleven?

Eat, Sleep, Rave, Repeat! De wat eentonige tekst – ironisch – van het gelijknamige Housenummer uit 2014 bleef die periode met regelmaat in mijn hoofd hangen. Ik was zelf dag in, dag uit bezig met een variant, waarvan ik achter kwam niet de enige in te zijn: ‘Eat, Sleep, Survive, Repeat!’. Ik was dag in en dag uit aan het overleven en ik had het zelf niet eens door. Ik was in de hypnose van Groundhogday, door elke dag geleefd te worden. Ik kwam uit mijn Groundhogday toen mijn lieve zoon Dion geboren werd. Toen stond alles letterlijk en figuurlijk op de kop. Geen dag was hetzelfde… dacht ik. Tot dat het ritme begon te wennen als ouder en ik steeds meer vertrouwen kreeg in het ouderschap. Ik zie de schoonheid in elke fase van zijn opgroeien. Toch begonnen de dagen weer voorbij te vliegen. En weken… en maanden… en opeens vierden wij zijn 4^e verjaardag. Wow! Happy Groundhogday…. Eh Birthday.  Damn… er weer een beetje in getrapt.

Ik heb gemerkt dat zonder doelen stellen het leven als een malle voorbij schiet. In de tijd dat ik met mijn vriendin/vrouw bezig was ons ‘huisje boompje beestje’ op poten te zetten, groeiden we van doel naar doel. Ook zakelijk groeide ik snel naar leidinggevende functies waar ik enkele jaren daarvoor nog zo naar uit keek. Ik kreeg super veel gedaan en bereikt. Zonder doelen was het waarschijnlijk een Groundhogday filmserie geworden in het teken van Eat, Sleep, Survive, Repeat! Ik weet niet hoe het met jou zit, ik ontwaakte op een gegeven moment in een omgeving van gelijkgestemden. Ik zag in mijn omgeving steeds meer mensen deze patronen te hebben. Sommige mensen hadden het zelf ook door, sommige niet en zitten nog in de hypnose. Ik heb er zelf wel bewust voor gekomen om met de hypnose te stoppen. Net als in de film 'Free Guy' uit 2021 met Ryan Reynolds, waarin hij leeft als een figurant in een videogame. Waar hij als hoofdrolspeler 'Blue shirt man' na een trigger bewust kiest om uit zijn geprogrammeerde rol te stappen en 'level up' te gaan. Later blijkt dat alle personages dezelfde programmering hebben en de kans hebben om hun trigger te vinden en hun 'basisprogrammering' te overstijgen. Wel grappig! Ik denk dat het voor jou en mij ook zo werkt in dit leven. Dat we blijven groeien en ontwikkelen, zolang we op zoek gaan naar nieuwe triggers en kansen om naar een 'next level' te komen.  

Nu jij dit lees, besluit je misschien om niet opeens wakker te worden en jouw 60^ste jaardag te vieren en je jezelf afvraagt waar de jaren zijn ‘gebleven’. Met alle respect voor de zestigers en ouder, natuurlijk! Wat doe jij er aan om niet in een sleur terecht te komen? Wat zijn jouw doelen in je leven? Volg jij daadwerkelijk jouw levensmissie, als je weet wat die is? Leef jij in een omgeving met continue inspiratie en groei of heb ik je zojuist wakker gestoten vanuit de hypnose waar je misschien al even in zit?

Mijn oproep aan jou:

Stop met leven in ‘default’! Stop met het leven volgens de dagelijkse, wekelijkse, maandelijkse patronen waar in je jezelf voor geprogrammeerd hebt. Met andere woorden stop met die automatische piloot! Neem je de regie weer over in jouw eigen leven, daag jezelf uit, doe dingen waar je af en toe bang van wordt en groei!

Acht vragen om je mee te inspireren om uit de modus van de automatische piloot te komen:

1.     Welke versie van mijzelf wil ik zien over een jaar?

2.     Wie dien je te worden om over een jaar daar te staan?

3.     Welke ienie-mienie kleine baby stapjes kan je vandaag zetten, die jou brengt tot die nieuwe versie van jezelf?

PS: de dingen die je besluit niet meer te doen kunnen op zijn minst net zo waarde vol zijn als de dingen die je wél wilt gaan doen. Sterker nog, afhankelijk van jouw leefstijl kunnen bepaalde dingen néet meer doen wel eens de beste vruchten opleveren voor het eerste jaar!

4.     Waar spendeer jij jouw tijd aan?

5.     Waar gaat jouw aandacht naar uit?

6.     Waar, wanneer en waardoor laat jij je afleiden? No worries! Je bent niet de enige. Onderzoek heeft aangetoond dat  in onze westerse samenleving onze gemiddelde concentratie vergelijkbaar begint te worden met dat van een goudvis… 7 á 8 seconden!

7.     Waar ligt voor jouw de verdeling tussen Entertainment en Educatie? (Ik ga er vanuit dat je snapt wat ik hiermee bedoel 😉)

8.     Hoe kom jij in actie? Hoe werkt dat nú voor jou? Wat werkt er nog niet aan?

Neem eens een kijkje bij onze programma’s! Misschien vind je er iets tussen dat jou kan ondersteunen in jouw reis!

Meer weten over het herrijzen na bijvoorbeeld een ontwaking uit de hypnose?

Zie de blogpost ‘ Als een Phoenix die uit zijn as weer herrijst’